24-uursrace 2004

Bemanning:

Yskander de Kleine (coschipper), Steven Trooster, Perry Pruis, Michel de Vries, Rob Bonte en Leendert van Gastel (navigator).

Meestal komt de bemanning op vrijdag ochtend aan boord in Medemblik en varen we vandaaruit naar de startplaats. Echter deze keer is het weer op donderdag zó slecht dat we besluiten om in Makkum te verzamelen. We worstelen ons vrijdag tegen een pittige westenwind in, op de motor via de wadden naar Den Helder.
We hebben nog een dik uur tijd om aldaar aangekomen de warme maaltijd en de afwas weg te werken en bij het startschot is het meteen ook mooi weer geworden. Het zonnetje erbij en de wind die niet meer met kracht 7 Bft blaast.

We nemen eerst, samen met nog een tiental andere schepen, een kort rak richting Noorderhaaks en keren dan terug om met de spinnaker via de waddenzee naar het IJsselmeer te gaan.

Prachtige spectaculaire golven die uiteenspatten op de banken in het zeegat van Texel. Op de foto de boei die gerond moet worden en een van de schepen waarmee we samen startten.

Op de wadden kunnen we het hele stuk terug verder de spinnaker zetten. Een feest om zo over de wadden te varen bij het vallen van de avond.

Normaal gesproken maak je deze omstandigheden nooit op deze manier mee. Ik had ook sterk de aandrang om de motor te starten en naar onze thuishaven Makkum te varen die uiteindelijk vlakbij was.
Het was ronduit griezelig en fascinerend tegelijk om dit natuurgeweld mee te maken.

Doordat de wind helemaal weg was hoorden we mensen op andere boten praten en af en toe stroomde de regen met bakken uit de hemel.
Op de foto, Perry aan het roer (wat totaal geen effect had als je stilligt) en ikzelf doe net mijn regencap op. Rob maakt dan een hele serie bliksemfoto's.

Het duurt erg lang voordat we weer wat wind hebben. Later horen we dat sommigen slechts een kwartiertje windstilte hebben gehad en anderen helemaal niet. Het zal later blijken dat deze langdurige windstilte ons heel wat plaatsen gaat kosten! Dit haal je niet zo gauw meer in met hard varen!

Met dubbele schoten aan de gedeeltelijk ingerolde rolfok kunnen we de de fok goed trimmen. Spinnakeren hebben we niet meer gedaan op de zaterdag.

Een paar uur voor de finisch legt Leendert de laatste hand aan het vaarplan. We varen constant ruim meer dan de rompsnelheid en als we deze snelheid houden, kan het plan van Leendert gevaren worden. We doen ons uiterste best om de gang er goed in te houden. Stuurmannen worden afgelost en het wachtschema wordt goed aangehouden zodat we steeds met uitgeruste mensen zijn.
Doordat het allemaal zo hard gaat, vergeten we helemaal de eieren met spek te gaan bakken op de zaterdagmorgen.

Opvallend is dat het in de laatste rakken veel minder hectisch is dan vorige jaren. Later zal blijken dat er veel uivallers zijn geweest bij deze race. Wat ook heel veel scheelt is dat het rak van KR1-WP2 naar de WP8 uit het systeem gehaald is, wat heel verstandig is om moeilijke situaties bij het verschillend ronden van de WP8 te vermijden. Het liep allemaal heel gladjes ondanks de hoge snelheden van de schepen. Al met al weer een prachtig schouwspel als al die schepen prachtig getuigd sissend door het water suizen. Een spectaculair gezicht is het als Roy Heiner langs komt onder spinnaker in plané waarbij sommige boten moeten maken dat ze wegkomen om niet ondersteboven gevaren te worden.

Zelf heb ik dit jaar niet veel gefotografeerd maar nog wel een paar foto's tijdens de laatste rakken zodat te zien is dat Rob Bonte weer goed in actie is geweest.

Het plan van Leendert komt helemaal goed, we finishen één minuut over de tijd en worden 28-ste! Volgende keer gaan we voor de tiende keer meedoen.

Rob Bonte in actie